Print Voeg bladwijzer toe
Pepijn I van Landen

Pepijn I van Landen

Mannelijk 580 - 640  (60 jaar)  Verstuur foto/documentVerstuur foto/document

Persoonlijke informatie    |    Media    |    Aantekeningen    |    Alles    |    PDF

  • Naam Pepijn I van Landen 
    Geboorte 580 
    Geslacht Mannelijk 
    Overlijden 640 
    Persoon-ID I7767  Stamboom Kuipers van Wijk
    Laatst gewijzigd op 17 dec 2013 

    Gezin Ida van Nijvel,   geb. 592   ovl. 8 mei 652, Nijvel Vindt alle personen met gebeurtenissen op deze locatie (Leeftijd 60 jaar) 
    Kinderen 
     1. Grimoald I,   geb. 615
    +2. Begga,   geb. 620   ovl. 17 dec 693, Andenne Vindt alle personen met gebeurtenissen op deze locatie (Leeftijd 73 jaar)
     3. Gertrudis van Nijvel,   geb. 626   ovl. 17 mrt 659 (Leeftijd 33 jaar)
    Gezins-ID F2659  Gezinsblad  |  Familiekaart
    Laatst gewijzigd op 17 dec 2013 

  • Foto's 2 Foto's

  • Aantekeningen 
    • Pepijn I van Landen of de Oudere "Pépin le-Vieux" (ca. 580 – 21 februari 639/640 (?)) was van 623 tot 629 en vanaf 639 hofmeier van het Frankische koninkrijk Austrasië onder de Merovingische koningen Chlotharius II, Dagobert I en Sigibert III.
      Pepijn van Landen wordt in de Kronieken van Fredegar, de belangrijkste bron over zijn leven, genoemd als zoon van Carloman van Landen. Verder is over zijn afkomst weinig met zekerheid bekend. Zijn bijnaam komt van de Vlaams-Brabantse stad Landen, zijn waarschijnlijke geboorteplaats. Pepijn was afkomstig uit een familie van grootgrondbezitters in het Maasdal.
      In 613 leidde hij met Arnulf van Metz en hofmeier Warnachar II van Bourgondië, de aristocratische opstand tegen de nieuwe minderjarige koning van Austrasië en Bourgondië, Sigibert II, en de koningin-overgrootmoeder Brunhilde van Austrasië, die de feitelijke macht bezat - de oorzaak van het conflict. De opstandelingen sloten een bondgenootschap met Chlotharius II van Neustrië. Tezamen versloegen ze de troepen van Sigibert en Brunhilde bij de Aisne, waarna Sigibert en Brunhilde werden gedood. In Andernach werd een verdrag gesloten waarin de autonomie van Austrasië en de leidende rol van de Austrasische adel werden vastgelegd.
      Hij werd in 623 benoemd tot hofmeier van de in dat jaar tot (onder)koning benoemde Dagobert I. In 629 stierf koning Chlotharius II en werd Dagobert I koning over het gehele Merovingische rijk. In datzelfde jaar verloor Pepijn zijn functie en werd hij verbannen naar Orléans. Volgens de traditie was de kritiek van Pepijn op het overspel van Dagobert de aanleiding voor de verbanning. Pas na de dood van Dagobert I (19 januari 638/639) werd Pepijn wederom benoemd tot hofmeier. Hij stierf echter niet lang daarna (in 639 of 640).
      Pepijn en Arnulf van Metz zijn erin geslaagd de feitelijke macht in de Frankische koninkrijken in handen van de aristocratie te leggen. Zo begon de periode van de "Vadsige of Luie koningen": de Merovingische koningen die alleen in naam regeerden terwijl de hofmeiers de feitelijke macht uitoefenden.
      Pepijn van Landen was gehuwd met Ida van Nijvel (592–652).