Print Voeg bladwijzer toe

Diederik van de Elzas

Mannelijk 1100 - 1168  (68 jaar)  Verstuur foto/documentVerstuur foto/document


Persoonlijke informatie    |    Aantekeningen    |    Gebeurteniskaart    |    Alles    |    PDF

  • Naam Diederik van de Elzas 
    Geboorte 1100  Grevelingen (stad) Vindt alle personen met gebeurtenissen op deze locatie 
    Geslacht Mannelijk 
    Overlijden 4 jan 1168 
    Persoon-ID I7599  Stamboom Kuipers van Wijk
    Laatst gewijzigd op 16 dec 2013 

    Vader VooroudersDiederik II van Lotharingen,   geb. 1050   ovl. 30 dec 1115 (Leeftijd 65 jaar) 
    Moeder Gertrudis van Vlaanderen,   geb. 1080   ovl. 1117 (Leeftijd 37 jaar) 
    Gezins-ID F2622  Gezinsblad  |  Familiekaart

    Gezin Sybille van Anjou,   geb. 1116, Jeruzalem Vindt alle personen met gebeurtenissen op deze locatieovl. 1165, Jeruzalem Vindt alle personen met gebeurtenissen op deze locatie (Leeftijd 49 jaar) 
    Kinderen 
     1. Peter van Vlaanderen,   geb. 1135   ovl. 1176 (Leeftijd 41 jaar)
     2. Laurette van de Elzas,   geb. 1136   ovl. 1175 (Leeftijd 39 jaar)
    +3. Mattheus I van de Elzas,   geb. 25 jul 1138   ovl. 1173, Driencourt Vindt alle personen met gebeurtenissen op deze locatie (Leeftijd 34 jaar)
     4. Filips van de Elzas,   geb. 1142   ovl. 1 jun 1191, Akko (Israel) Vindt alle personen met gebeurtenissen op deze locatie (Leeftijd 49 jaar)
     5. Margaretha van de Elzas,   geb. 1145   ovl. 15 nov 1194, Brugge, België Vindt alle personen met gebeurtenissen op deze locatie (Leeftijd 49 jaar)
    Gezins-ID F2621  Gezinsblad  |  Familiekaart
    Laatst gewijzigd op 16 dec 2013 

  • Gebeurteniskaart Klik om te tonen
    Link naar Google MapsGeboorte - 1100 - Grevelingen (stad) Link naar Google Earth
     = Link naar Google Earth 

  • Aantekeningen 
    • Diederik (of Dirk) van de Elzas (ca. 1100 - Grevelingen (stad), 4 januari 1168) was graaf van Vlaanderen van 1128 tot aan zijn dood. Hij was een zoon van hertog Diederik II van Lotharingen en Gertrudis van Vlaanderen, dochter van graaf Robrecht I van Vlaanderen.
    • Als kleinzoon van graaf Robrecht I de Fries kon hij na de moord op Karel de Goede in 1127 via zijn moeder Gertrudis rechten doen gelden op de troon van Vlaanderen. Koning Lodewijk VI had echter Willem Clito, eveneens in de moederlijke lijn afstammend van de Vlaamse graven, als graaf benoemd. Dit was tegen de zin van de Vlaamse steden en van de pro-keizer gezinde adelsfractie in Vlaanderen. Gent, Brugge, Rijsel en Sint-Omaars, en een aantal edelen vroegen Diederik, toen heer van Bitche, om graaf van Vlaanderen te worden. Er ontstond een strijd tussen Willem en Diederik. Lodewijk liet Diederik excommuniceren en belegerde hem in Rijsel. De Franse koning moest zich echter terugtrekken toen bleek dat Diederik de steun van Hendrik I van Engeland had. In 1128 leed Diederik nederlagen bij Tielt en Oostkamp en moest hij vluchten, eerst naar Brugge en daarna naar Aalst. Willem belegerde de stad maar werd op 27 juli dood in zijn tent aangetroffen. Dit werd door beide partijen als een teken gezien dat Diederik de rechtmatige graaf was, en er werd vrede gesloten. In 1132 huldigde Diederik Lodewijk als zijn koning, in ruil voor zijn steun tegen de aanspraken van Boudewijn IV van Henegouwen. In de strijd tussen Frankrijk en Engeland probeerde hij een neutrale positie te bewaren, hetgeen de Vlaamse handel ten goede kwam. Onder zijn bewind konden de steden zich ontwikkelen en werden de instellingen organisatorisch hervormd.
    • In 1139 bezocht Diederik Jeruzalem en trouwde daar met Sybille van Anjou, weduwe van Willem Clito en dochter van Fulco koning van Jeruzalem. Hij leidde een succesvolle expeditie naar Panias en nam deel aan de invasie van Gilead (het gebied ten oosten van de Jordaan). In datzelfde jaar keerde hij terug naar huis om Godfried II van Leuven bij te staan in de Grimbergse Oorlogen.
      Diederik nam deel aan de Tweede Kruistocht. Hij gaf leiding aan de oversteek van de Meander (rivier) en vocht mee in een veldslag bij Konya (stad). Diederik nam deel aan het beraad waarin werd besloten om Damascus aan te vallen, tegen de zin van de lokale kruisvaarders die aanvoerden dat ze altijd in vrede met Damascus hadden geleefd. Diederik eiste de stad op als hoofdstad voor zijn eigen kruisvaardersstaat en werd daarin gesteund door zijn zwager Boudewijn III van Jeruzalem, Lodewijk VII van Frankrijk en Koenraad III van Hohenstaufen - zeer tegen de zin van de leiders van de kruisvaardersstaten. Door onderlinge verdeeldheid van de kruivaarders liep het beleg na vier dagen al uit op een mislukking en trokken de kruisvaarders zich terug op Jeruzalem. In 1150 keerde hij terug naar Vlaanderen. Boudewijn van Henegouwen probeerde namelijk om Vlaanderen te veroveren maar Sybille (die als regentes was achtergebleven) wist hem te weerstaan en liet ook plundertochten in Henegouwen uitvoeren. Het volgende jaar sloot Diederik vrede met Boudewijn, met de afspraak dat hun kinderen zouden trouwen.
      In 1156 trok Diederik voor de derde maal naar het Heilige Land. Ditmaal nam hij Sybille mee, en liet zijn zoon Filips van de Elzas achter als regent. Diederik nam deel aan het belg van Shaizar, dat mislukte toen hij ruzie kreeg met Reinoud van Châtillon over de vraag wie de vesting zou bezitten als die was veroverd. In 1159 keerde Diederik terug naar Vlaanderen maar Sybille bleef achter en trad in een klooster. Diederik liet Filips een belangrijk aandeel houden in het bestuur. In 1164 trok hij een vierde maal naar het Heilige Land en bezocht samen met Amalrik I van Jeruzalem de steden Antiochië en Tripoli (Libanon). Na zijn thuiskomst in 1166 zegelde hij met een dadelpalm.
      Diederik zou het relikwie van het Heilig Bloed hebben meegenomen van zijn reizen. Hij werd begraven in de abdij van Waten.